Österreich 2012 – Saalbach Hinterglemm – Home Sweet Home

Vandaag de trip terug naar huis.  We hadden 1.020km voor de boeg maar alles verliep zeer rustig en vlot.  We hebben zo goed als geen file gehad terwijl het een zeer druk wissel-weekend bleek te zijn op de baan.  Ook de laatste tankbeurt was perfect uitgemeten: de teller stond op 0km wanneer ik het eerste benzine station in België op reed.

We zijn net thuis gearriveerd van deze deugddoende vakantie. Mijn eerste daad: het openen van een Tripel Karmeliet. De locale pilsner “Stiegl” smaakte heerlijk, maar ik miste de Belgische elite biertjes wel. Wat een smaak, wat een kleur, wat een geur, dat maken ze alleen in ons Belgenlandje hoor.

Bedankt aan alle lieve Oostenrijkers, het waren er veel. Tot gauw Salzburgerland, je bent enorm prachtig!

Österreich 2012 – Saalbach Hinterglemm Dag 6

Österreich 2012 – Saalbach Hinterglemm Dag 6, a set on Flickr.

Het is vandaag de laatste dag reeds en er is hier nog zoveel te beleven, wij willen hier nog niet weg, snif snif!! Vandaag had moeder de vrouw een verrassing voorzien deze voormiddag. We reden eerst een stukje met de auto om daarna met een treintje (lees: veredelde traktor met aanhang) een berg op te rijden. Daar aangekomen was er een enorm avonturenpark, voor groot en klein. Hoewel het treintje gratis was (dankzij de Joker-card, een soort voordeelkaart voor enorm veel attracties en bezienswaardigheden in Salzburgerland) was de inkom voor het avonturenstukje dat absoluut niet en zelfs behoorlijk prijzig. Dikke pech want we hadden bijna geen cash meer op zak hadden en daar er geen bank terminal beschikbaar is niet genoeg geld voor de toegang van ons alle vier. We besloten om enkel moeder en zonen de lange houten bruggen te laten beklimmen tussen de bomen en vader bleef achter. Gelukkig wist ik me helemaal alleen en lekker rustig te nestelen aan een riviertje in de buurt, zalig was me dat. Amper 30 minuten later waren de avonturiers al terug. Het traject zat er reeds op, over een ripp-off gesproken. Er viel ons nog meer pech te beurt: het treintje reed maar 1 keer per uur en op weg naar de vertrek plaats om terug naar onze auto te rijden bergafwaarts, zagen we er net eentje weg rijden. Een uur wachten op het volgende treintje daar hadden we echt geen zin in en bovendien zouden we het middag eten missen in het hotel. Voor die ene keer dat we geen lunchpakket hadden laten maken… dus dan maar te voet de afdaling ingezet tot aan de auto. Een dik half uurtje stappen en zweten maar zo hadden we gelukkig onze lunch net gehaald.

In de namiddag stond er nog een kleine kinder-wandeling, een zogenaamde “erlebnis”, op de planning in Saalbach. Eerst auto parkeren dan de kabelbaan op tot aan het bovenste station van de Kohlmaisgipfelbahn om daarna de Montelino Erlebnisweg te doen. Een was wandeling bergafwaarts tot aan het Mittelstation. We waren echter behoorlijk laat gestart en je raadt het al, tijdens onze wandeling voelden we de bui al hangen… en ja hoor… bij aankomst aan het Mittelstation was deze reeds gesloten. Er zat dus niets anders op dan de afdaling verder te zetten en helemaal naar beneden te wandelen tot aan de auto. In totaal een 7km berg afwaarts met nog pijn in de benen van gisteren, dat is dus flink afzien als niet-getrainde. Zwetend en met wel zeer pijnlijke voeten en onderbenen kwamen we in totaal 3 uur later terug aan onze auto. Valerie vond het niet meer grappig maar de drie mannen vonden het -fantastisch-. Wat een prachtige afsluiter!

Österreich 2012 – Saalbach Hinterglemm Dag 5

Österreich 2012 – Saalbach Hinterglemm Dag 5, a set on Flickr.

We hadden nog geen enkele echte bergwandeling gemaakt en aangezien Viktor opnieuw kan zeuren en z’n broertje weer volop kan plagen achten we hem genezen genoeg om vandaag een echte bergwandeling te maken. Vladimir ontwikkelde een eigen benaming voor de kabelbaan: “de bakkebaal”. Hij is dol op de bakkebaal! Bij onze avondwandeling gisteren zagen we de gesloten kabelbaan. Zeker 10 minuten hebben de kinderen staan roepen: “Bakkebaal, wakker worden!”. Deze morgend trokken we dus met de bakkebaal tot aan het middelstation op 1.650m hoogte en daar begon onze lichte wandeling van ruim 7 km.

Onderweg telden we 50 paddestpoelen (Viktor heeft ze stuk voor stuk geteld), kwamen we langs 3 almhutten en vele koeien met koeienbel. Voor Jimmy was de wandeling wat pittiger want hij droeg de Kleine Tijger in de rugzak. Samen met de overige inhoud van de rugzak zal dat toch een last geweest zijn van rond de 20 kg. We genoten van de verre uitzichten over alpenweiden en hoge besneeuwde pieken, over bloemenweiden en almhutten, over Oostenrijkse koeien en schapen. Pick-nicken deden we aan een kabbelend stroompje, met de voetn in het ijskoude smeltwater. Dit is het bergleven ten top!

Voor de mooie foto wilde ik Viktor dichtbij enkele jonge koeien brengen doch jongen en dieren wantrouwden elkaar lichtelijk. Mijn plannetje mislukte dus. Als vermaak tijdens het wandelen telden we dus de paddestoeln die we tegenkwamen en versierden we ook de koeienvlaaien (zie foto’s). Viktor stak er bloemetjes in of steentjes. Dit leverde verschillende kunstwerkjes op.

Terug in het hotel ontspanden we de spieren in het binnenzwembad waar we alweer helemaal alleen waren. Ik nam de kindjes ook even mee naar het wellnessgedeelte. Ik waarschuwde Viktor op voorhand dat er mogelijks blote mensen zouden rondlopen. Hiertgene had hij geen bezwaar. Gelukkig waren we ook hier geheel alleen en waren er geen naakte ontmoetingen. We namen even plaats in het dampbad maar Vladimir vond het na enkele minuten wel genoeg. De sauna wilden ze ook wel eens zien en Viktor vond die helemaal niet heet.

Na de maaltijd eindige de dag met een fakkelwandeling georganiseerd door de kinderclub. Stralend van trots droeg Viktor z’n eigen fakkel met grote vlam heel het dorp door. Hierbij moest ik hem wel meermaals waarschuwen zijn haar niet in brand te steken, hij heeft net zo lang moeten sparen om wat langer haar te hebben. Na enkele donderslagen en bliksemschichten begon het ook te regenen dus kwam de fakkeltocht aan haar einde. Nog snel even de bar binnen voor een spelletje dammen en daarna: bedje in. Morgen onze laatste dag hier te spenderen :-((

Österreich 2012 – Saalbach Hinterglemm Dag 4

Österreich 2012 – Saalbach Hinterglemm Dag 4, a set on Flickr.

Op de warmste dag van de week trokken we naar het Captain Hook zwembad in het dorp. Bij een stralend blauwe lucht en een brandende zon moesten we ons goed insmeren. Het was dolle pret voor het hele gezin. We konden kiezen tussen de lange gele glijbaan waarin een donker gedeelte zat, de blauwe glijbaan om met de rubberen band af te glijden en de brede grijze glijbaan met golven. Ze gingen alle drie heel hard en Vladimir had wel wat schrik in de donkere gele glijbaan maar bij het plonsen in het water gierde hij het keer op keer uit! Viktor kan nu een beetje zwemmen en hij trok er alleen op uit in het zwembad. Tegen de middag was het er echter zo druk, net een mierenhoop. Toen heben we Viktorz’n supermanzwempak aangetrokken dat we vorige zomer in Hong Kong kochten. Dit had verschillende voordelen: zijn schouders konden niet meer verbranden en ik kon hem van ver zien dankzij het opvallende pak.

Je ziet daar nogal wat rondlopen zeg. Vrouwen en mannen zo rond als een ton bv. Opvallend genoeg bleken de dikke manen vaak Nederlanders te zijn. Anderzijds ook een anorectische vrouw, griezelig gewoon! Ook griezelig: een vrouw met een heel oerwoud dat links en rechts vanonder het badpak tevoorschijn kwam. Een Nederlandse kleuter die een dikke drol op het gangpad legde, hilariteit alom!

Hoewel we ons meermaals insmeerden met zonnecreme stelden we bij aankomst in het hotel vast dat we toch flink verbrand waren, behalve Viktor dan. Een douche nemen is nu een pijnlijke zaak…