Bramsterdam

Bramski, een longtime friend and soulmate, werd 30 dit weekend en vermits hij al enkele jaren in A’dam woont was het dus big party in Amsterdam! We hadden een hostel (jeugdherberg), Stayokay, geboekt om zo goedkoop mogelijk te overnachten en toch in het centrum van de stad te zijn (’t was in het Vondelpark gelegen).

Dus vrijdag na het werk kwasie onmiddelijk vertrokken samen met Toets en ons buurmeisje Gill richting A’dam. Daar aangekomen vlug ingecheckt omdaarna direct de taxi in te springen naar de “Akhenaton” Club. We werden buiten al opgevangen door leuke dames. Na Bramski eens goed te hebben geknuffeld de club ingedoken en daar zat de sfeer er al van in het begin dik in. Zeer leuke en goede clubmuziek, oppergoede sfeer, lekker intiem, enkele mooie dames die dansjes deden, rondvliegende schuimachtige dingen en de nodige alcool zorgen voor een spetterende en onvergetelijke avond. Vermits het vrijdag was en we dus alle vier een zware werk week achter de rug hadden zijn we toch maar om 4u00 richting hostel gekropen. Onze pijp was uit… hoewel de party blijkbaar nog tot 9u00 is doorgegaan.

Zaterdag dan maar rond 9u00 al uit onze bed gevallen zodat we toch nog konden doucen en ontbijten. Daarna verkenden we wat delen van Amsterdam. Kuierend langs winkelstraten wilde Valerie elke schoenenwinkel binnengaan voor “Botten”. Aja, ’t is Bottenseizoen hé. Ook kwamen we in een gigantische (met per verdiep een ander genre) muziek/dvd winkel. Een waar mecca voor de liefhebber want ook de prijzen waren nog eens spotgoedkoop. Een DVD-box met enkele toppers van Belgische bodem hebben we meegenomen om aan ons feestkonijn te geven vanavond… kwestie dat hij zijn roots niet vergeet ginder in Holland. Effe nog verzeilt geraakt ook in een betoging tegen het verbod op paddo’s en wat “gewindowshopped'” op de alom bekende walletjes :-). De meeste (lees: mooiste) dames waren echter nog niet wakker denk ik.

Tegen 18u00 werden we verwacht in het huis van Vaggelis, een vriend van Bramski. Die had heel z’n living buitengesmeten want er kwam de band Etron spelen (SCHITTERENDE band trouwens, heb zwaar staan flippen&trippen op hun noize-muziek, maar het kan ook van de whiskey zijn want ik had al snel euh… iets te veel op). En daarna ging ons feestkonijn, Mr. Bramski himself, zelf achter de knoppen om een zeer goede en professionele DJ-set te geven. Damn, het klonk lekker vet, zelfs beter dan in de Club! Dus ook deze tweede avond was weer een gigantisch success.

BRAMSKI KNOWS HOW TO PARTY!

Ander en beter

Sommige zullen een beetje uit de lucht vallen maar het heeft hier al eens gestaan… we zijn al een paar maand op zoek naar een nieuw huis. Pas op, we wonen dolgraag in ons huisje hoor maar we maakten een inschattingsfout toen we dit huis kochten, inmiddels zo’n 6 jaar geleden. We hebben namelijk geen tuin. Als we Viktor ’s morgens door de babyfoon horen wakker worden zijn z’n eerste woordjes vaak: buiten, buiten. Maar zonder tuin (we hebben enkel een klein doch mooi terras) komt er niet veel van buitenspelen. En zelf zitten we eigenlijk ook graag in de tuin, dus… op zoek naar een huis met tuin.

Insiders hebben intussen wel het verhaal over “Immo X” uit eerste hand vernomen maar ik doe het hier toch nog es uit de doeken, de korte versie dan. Een 2-tal weken geleden stonden we op het punt in een mooi project te stappen. In Stekene stond een voormalige boerderij met 1.000 m² grond te koop via “Immo X”. Al gauw zagen we de mogelijkheden van dit pand en de grond. We dachten eraan het geheel te kopen, vervolgens te verkavelen in 2 stukken, de boerderij opnieuw te verkopen en met de opbrengst daarvan een nieuwbouw te zetten op de 600 m² onbebouwde grond naast de boerderij. Een hele week waren we van ’s morgends tot ’s avonds in de weer met rekenen, notaris bellen, gemeente bellen en ter plaatse gaan. We namen een optie en “Immo X” weigerde die op papier te zetten, ze deden dit nooit, “een woord is een woord” zo werd ons gezegd. Van een gewiekste zakenmens kan je zoiets echter nooit ernstig nemen, zo bleek kort daarna. Een halve dag nadat we hadden toegezegd voor 100% van de vraagprijs wist “X” te melden dat het pand verkocht werd aan mensen die de 2e optie hadden genomen, onder het mom dat dit kennissen van de verkopers zouden zijn. Het lijkt me meer waarschijnlijk dat het kennissen van “X” zijn maar soit, tegen zulke gangsters valt niets te beginnen.

Ander en beter dus. We hebben zonet de compromis getekend van een ruime bel-étagewoning in Kemzeke, bouwjaar 2000 en voorzien van een tuin van 200m². We kunnen niet wachten om erin te trekken! De schommel en glijbaan zijn al besteld. Ons huis komt dus meteen op de markt. Men zegge het voort: een pracht van een woning te koop, in het centrum van Stekene, volledig in orde, splinternieuwe keuken van 40m², living van 35m², ruime badkamer met bad en douche, 2 zeer grote slaapkamers, 1 kleine slaapkamer, zolder, kelder en zonnig bankirai terras. Steeds welkom voor een plaatsbezoek!

Screwed

Gisteren is Viktor met Valerie langs geweest bij z’n nichtjes. Die hebben alle drie altijd veel plezier als ze samen kunnen spelen. Ook deze keer, maar het plezier was van korte duur. Na welgeteld vijf minuten aanwezig te zijn en net geen rondje gelopen te hebben vlamt onze keizer loeihard tegen een scherpe punt van een tafel aan.

Gekatapulteerd vloog hij achteruit op de vloer en bloed spatte in het rond. Valerie kreeg bijna een hartstilstand. Ik was er gelukkig niet bij, of ik lag ernaast (ik kan geen bloed zien). Dan maar naar de dokter van wacht om de openstaande wonde weer dicht te naaien. Terug thuis was Viktor echter alles weer vergeten en deed wederom halsbrekende toeren door overal op te klauteren en af te springen. Waarschijnlijk wil hij ook acrobaat worden en meedoen in de Beijing Acrobaten show. Binnen 7 dagen mogen de draadjes er terug uit en is hij weer opgelapt.

Fotoavond

Gisteren hebben we onze tweede fotoavond gehouden over onze China reis. Vrienden, familie en tongxuemen (chinese klasgenoten) en Conny laoshi (onze juf) waren van de partij. Met een beamer die we ergens mochten gebruiken en een laptop is het allemaal heel vlot verlopen. Beter dan de eerste keer, toen was het via PC op TV, maar dat zorgde voor een slechte kwaliteit. Deze keer was het haarscherp en op een groot scherm (lees: muur). Net echt!

De plaats van misdaad was deze keer niet bij ons thuis, maar bij moeke vaart in Moerbeke. Klein probleem: zowat heel Moerbeke ligt braak door werken. Dit kleine detail had ik uiteraard professioneel verzwegen voor de genodigden, waardoor de meesten heel Moerbeke hebben gezien. Onze juf heb ik zelfs moeten gaan oppikken, die was ergens ingereden waar geen uitweg was. Gelukkig brachten de natjes en de droogjes de sfeer er in. Valerie had namelijk gezorgd voor bijhorende verrukkelijke aziatische hapjes (het een al pikanter dan het andere). Een plezante bende en een zeer plezante avond. Vooral de verschillende filmpjes waar Viktor guitestreken uithaalt of mijn paard op hol slaat zorgden vaak voor het nodige gebulder.

Mark Pas

Vrijdagavond zijn we naar het Cultuurcentrum Ter Dilft in Bornem afgezakt voor een diavoorstelling van Mark Pas. Deze mijnheer ging samen met zijn vrouw Gu zo maar eventjes 14 maanden als rugzaktoerist Zuid-Oost Azië ontdekken. Een zeer avontuurlijke reis met heel wat hindernissen: malaria krijgen op een afgelegen eiland, doodziek worden ergens hoog in de Himalaya, etc. Zij reisden ondermeer in Indonesië, Maleisië, Thailand, Birma, Laos, Cambodja, Nepal en India.

Een zeer aangrijpend en intrigerend reisverhaal met prachtige foto’s van voornamelijk de lokale bevolking en over het dagelijkse leven (met extra aandacht voor extreme armoede en mensontbeerlijke omstandigheden). Het deel over India vonden we uiteraard het mooiste (hoewel Burma ons ook erg aansprak). Terwijl het al sterk kriebelde om terug op reis te gaan eerder deze week tijdens het filmfestival is het hek nu helemaal van de dam: wat doen hier nog in dit apelandje? Let’s f**king go!

Verder is de man ook een auteur en kochten we twee van z’n reisverhaal boeken. Respekt voor deze wereldreizigers!

Filmfestival in Gent

Voor de 34ste keer is het op dit moment het International Filmfestival van Vlaanderen in Gent. Hoewel het nog loopt tot 20 oktober zit het er voormij, na 4 films, reeds op. Het was weer een moeilijke keuze om enkele films te selecteren die ik wou zien, wat een mooi aanbod alweer.

De film van gisteren was de mooiste en meest pakkende film: Little Moth. Het was een Chinese film over hoe een 11 jarig meisje wordt verkocht aan een arm gezin om te bedelen. Het realisme spatte gewoon van het scherm. De traagheid van de filmstijl zorgde voor dit realisme: lange tijd focussen op het gezicht van een van de personage of omgevingen gaven je echt het gevoel dat je niet naar een film zat te kijken maar dat je daadwerkelijk voor die persoon stond. En door dit realisme maakt het de film ook des te aangrijpender. Geconfronteerd worden met de donkere/grauwe kant van armoede is niet altijd leuk, maar af en toe nodig! Ik miste nog enkel de geur van ginds, maar sommige scenes deden me heel nostalgisch worden: Ik wil ASAP terug! Een zeer zeer sterk debut dus van Peng Tao. Worldclass World Cinema!

Verder nog gezien: een andere Chinese film, “Blind Mountain” (over de verkoop en ontvoering van vrouwen op het Chinese platteland), Buddha collapsed out of Shame (een Iraans/Afghaanse film over een 6-jarig meisje dat wanhopig op zoek gaat naar een school) en tenslotten Vexille een japanse anime film.

Meer dan geslaagd festival!

De Grote Plas Voorwaarts

Sinds kort zetten we Viktor af en toe op het potje. ’s Morgens doet hij zowieso kaka. Ofwel doet hij dat terwijl hij nog in bed ligt, ofwel tijdens of meteen na het ontbijt. Da’s dus een uitgelezen moment om het ukje op het potje te zetten dachten we zo. Tot nu toe belande echter niets in het potje, buiten een laagje stof en een spinnekop. Vanmorgen zag het er goed uit want bij het ontwaken trof ik enkel pipi in de pamper aan. Na het verorberen van een flesje melk en een bammeke ons ventje op de pot gezet. Na enkele minuten hield hij het voor bekeken en verliet het potje. Pas na een minuutje stelde ik tot mijn grote verbazing vast dat er wel degelijk een goudgele vloeistof was achtergebleven in de pot! Na De Grote Sprong Voorwaarts en nadien De Grote Hap Voorwaarts hebben we nu dus De Grote Plas Voorwaarts. Dikke proficiat voor Viktor! Op 21,5 maanden deed ons ventje z’n eerste plasje in het potje! Hoera!